Binlerce ukde arasında birkaç nükte; yaşanmışlıklar..

27.04.2024

Hiçbir Şey Sebepsiz Değildir..


Herkes gücü yettiğince zaman satın almış Tanrı'dan. Zamanı bir çuvala doldurmuşuz ve yollara düşmüşüz. Ömür yolculuğudur bu. Belirli bir süre hiç kaybetmemişiz. Bir gün çuval altından delinmiş. Bazılarında o delik büyükken, bazılarında küçükmüş. Zaman akıyor çuvaldan, kimimiz farkında, kimimiz değil. Kimilerinde çok akıyor erken veda ediyorlar bu sahneye, kimilerinde az akıyor haddinden fazla bile kalıyorlar.

Öyle değişik bir yerdeyiz ki. Bir yanımız bahar bahçe, bir yanımız yaprak döküyor hakikaten. Şu an bu dünyada 8 küsür milyar insan kim bilir neler yapıyor? Bazı yerlerde aynı hareketleri yaptığımız insanlar da var. Aklınıza ne geliyorsa, onu gerçekleştiren birileri ve gerçekleştiremeyenler var. Hayal kırıklıkları, sevinçler, acılar bir günde ne çok olay oluyordur değil mi? Sizin mutsuz bir gününüzde bir başka yerde dans etmiyorlar mı sanıyorsunuz yoksa? 

Dante, İlahi Komedya adlı eserinde Tanrı rolüne girmiş ve cennet, cehennem ve arafı yazmış. Gerçi bu mekanlar insan aklıyla tasavvur edilecek şeyler değil. Ama yine de korkutucu olmuş. Cehennemden cennete bir yolculuk. Belki de hiç mümkün değil bu. Araf kısmından bir alıntı yapacağım.

22.04.2024

Ya..


Ah nazlı güzelim, dünya neden böyledir
Neden vuslatlar gecikir, gidişler aceledir.
Kaderim beni sana kördüğüm bağlamış.
Yüzüm gülerken, içim imkânsıza ağlamış.

Ya düşersem birden gözlerinden
Ya kaybolursa ismim sözlerinden
İşte o zaman yaşamım solacaksa solsun
İşte o zaman kıyametim kopacaksa kopsun

Sen varsın, güneş penceremden umutla doğuyor
Buzdan cehennemim bir bakışınla eriyor.
Demir perdelerimden içeriye ışık sızıyor.
Ya hayalinle uyut beni
Ya da göster gül cemalini.





18.04.2024

Asfaltta Dönen Jant..

Bazen yaşıyor muyum sorguluyorum. Yaşayabilmek, nefes alabilmek anlamında değil elbette. Cismen dünyada mıyım diye düşünüyorum. Gerçek ben 2 yaşında Çiftlikköy’de üzerine havlayarak gelen köpeklere taş atarken zatürre geçirip ölmüş olabilir mi? Belki de öyle. Babasının kucağında ölmüştür o hastaneye yetiştirilmeye çalışılırken. Şimdi bu satırları yazan adam başka biri. Aynanın arkasındaki biri. İçindeki iyi niyetin zerresi de bitmiş biri. Kandırıla, kandırıla şeytan olmuş biri. Yaşadı mı, öldü mü? Anlayamıyor, şarkıdaki gibi.

Belki komadayım, belki uykudayım. 20-30 yıl komada ya da uykuda olan insanlar yok mudur? Bu yazdığım yerler, oluşturduğum her şey benim hayal gücüm belki. Uyanmak için düşmek gerekiyor olabilir mi? Çünkü rüyanda tam yere çarpacakken uyanman gerekir. Yoksa gerçekte de sanalda da oyun biter. Gözlerimin açılması için ölümle burun buruna mı gelmem gerekiyor? Ve gözlerimi açtığımda Beylerbeyi’nde 3 tekerli bisikletimin üzerinde olacağım belki de. Nasıl bir rüyadır ki bitmiyor? Mevsimler değişiyor, buzullar eriyor, saçma sapan hastalıklar çıkageliyor. Bunları nasıl uydurabiliyorum, uydurabiliyorsam şayet? Her şey bir yanılsama mı? Gerçek neye göre gerçek? Gerçeğe kim karar vermiş, neden dünya dışı bir yaşamdan kanıt yok? Ben kimin rüyasıyım?

11.04.2024

Mutluluk Demeksin..


Her seferinde yeni seni keşfediyorum
Bir bahar oluyorsun, bir güneş.
Bir hafif yağmur oluyorsun,
Kurak toprağıma sevinç gibi düşüyorsun.

Bir rengârenk kelebeksin bazen,
Avuçlarımda imtina ile sevdiğim

Nereden çıktın böyle birden,
Asfalt kaplı düşüncelerimde
Nasıl yol bulup da filizlendin

Bin yıllık buzulu eritiyor gülüşlerin
İçime sızıp iyileştiriyor sözlerin…

Seni sana anlatmak başka,
Seni her gün yaşamak bambaşka.

Sen bana gereklisin
Çünkü mutluluk demeksin...





9.04.2024

Ah Be Çocuk..


Sen sevebilmek nasıldır gördün mü be çocuk?
Öyle sevmeler gördüm, en büyük varlıkları yokluktu
Nasıl bir yükün altına girmektir bildin mi?
Öyle hasretler gördüm, sırtlandıkları binlerce tomruktu.

Birinin burnu aksa, diğeri hapşırırdı be çocuk
Aşk; onun nefesini alıp, onun nefesini vermekti
Nelerden vazgeçmek gerekir öğrendin mi?
Aşk; günleri sıkıca bağlayıp, geceleri düğüm çözmekti

Birdenbire kirleneceksin sen de be çocuk
Sorgusuz güvenip, kayıtsız kaybedeceksin.
O çürük asma ahşap köprülerden sen de geçeceksin.
Bir eceye meftun olup, kim bilir nelerden vazgeçeceksin.





6.04.2024

Var Edersin Uzakları Yakın..


Bilmiyorsun bir parıltınla dünya ışıyor
Görmüyorsun bir sözünle destanlar yazılıyor
Duymuyorsun bir gülüşünle bülbüller şakıyor
Meğer en sevdiğim sorumlulukmuş varlığın...

Gökkuşağının bittiği yerdeyim
Senin rengârenk hazinende.
Mutluluk veren bir masalın içindeyim
Senin yumuşacık kalbinde.

Kim seni tarif edebilir, benzerin yok ki
Nasıl bir değerdir bu paha biçilmez
Kim yoluna taş dizebilir, nefretin yok ki
Nasıl bir sevinçtir bu ifade edilmez.

İstiyorum yollarım yollarına çıksın
Bu dar sokaklar gözlerine çıksın
Bu sonsuz kördüğüm saçlarına çıksın.
Sen ki var edersin uzakları yakın.





4.04.2024

Bilinmeze..



Güneş yine batacak birazdan...
Yine doğacak mı bilinmez.
Bilinen tek şey ayrılık
Ayrılık ve kapanan ışıklar…
Ve sonra sağır eden sessizlik başlar
İnsan kendinin kıyametidir kopacak
Hiçbir zaman valiz toplamaya vaktin olmayacak.
Bu böyledir.

Elini tuttun, gözlerine baktın
Ne zaman bu kadar geride kaldın...
Kimi hep yokuş çıkar ya,
Yetişememek nedir bilirim.

Beyaz bir ışık yıkıyor bedenini
Biri ağlıyor yanında, biri kapatıyor gözlerini.
Muavinin teki bağırıyor.
Bilinmeze, bilinmeze! Şimdi kalkıyor
Her şey bitmişken, yeniden mi başlıyor?





1.04.2024

Fark Etmiyor..



Uzundur yollar, nedendir bilmem.
Sana sadece mektuplarımla ulaşabilirim
Zaman hızla akıyor seninle nedendir bilmem.
Bir hayatım var elimde, feda edebilirim.

Hep böyle mi kalacaksın, kal.
Düşlerinde yaşayayım beni de al.
Fark etmiyor artık güneşin ne zaman battığı
Fark etmiyor kalbimin böyle ritimsiz attığı

Sen varsın ya gerisi fark etmiyor.
Sana tutunarak geçiyorum acılarımdan
Seni görüp de vazgeçmiyorum hayatımdan.
Ve artık tebessümle uyanıyorum uykularımdan..