Evet arkadaşlar, 2019'da çıkardığım ilk ve tek kitabımı şimdi okuma imkanı olmayan (malum pahalılık vs.) ya da e-kitap okumaya alışmış kimseler için pdf olarak paylaşmak istedim. Olur da okur ve severseniz, imkanınız da varsa alırsanız sizin için imzalayabilirim tabi ki. Ama mesele bu değil, mesele kitabın okunması ve daha fazla insana ulaşmasıdır. Bunu görebilmek istiyorum, indirilme sayısına bakacağım aralıklarla ve gördüğüm sayı beni motive edecektir, öyle düşünüyorum. Bu da beni yeni bir kitap çıkarma konusunda hareketlendirebilir.
Neyse, kitap 97 sayfa, çoğunuzun bir oturuşta bitireceği türde. Şiirler yormuyor, akıcı ve yalın. Hiç süslü, ağdalı cümle yok, herkesin anlayabileceği türde yazmaya gayret ettim. Çünkü o şekildeki şiirleri okumayı ben de sevmiyorum.
Aşağıya bıraktığım linkten indirebilirsiniz.
Keyifli okumalar diliyorum. Umarım vaktinizi çalacak türde, nefret edip, sevmeyeceğiniz bir kitap olmaz. Herkese bol şiirli günler...
Hayat ne garip, bu şiirimi Sivasspor taraftar sitesinde buldum. Bu şiirimi unutmuştum ve kaybetmiştim açıkçası. Çok mutlu oldum çünkü kayda değer bir şiir olduğunu fark ettim. Şiir 13 sene önce paylaşılmış sitede, şiirle beraber adımı da paylaşan kişiye çok teşekkür ederim. Büyük bir iyilik. Helal olsun sana yiğido "subaşı29"
Köprünün ışıklarından bir gölge kayacak denize. Hiç tanımadığınız, karşı kaldırımda yürüyen göz ucuyla baktığınız bir yabancı. Bir şey değişmeyecek, siz hayatınıza devam edeceksiniz. Tanımadığınız birini daha kolay unutursunuz..
Mutlu sonla bitmeyen filmler lazım bize. Çünkü hayatın kurallarına aykırı mutlu sonlar. Bir hastalıkla, parasızlıkla, yalnızlıkla boğuşursun. Kim menfaatsiz bir biçimde elini uzatır sana? Dibe, daha da dibe sürüklenirsin. Kimseyi değiştiremezsin, kendin değişsen ne fayda! Sürekli değiştirir seni dünya ve değişe değişe kim olduğunu unutursun sonunda. Önce baban göçer bu dünyadan belirli bir süre sonra da annen. Tabi normal şartlarda yoksa kimin önce gideceğini yaradan bilir. Seni karşılıksız seven bu iki kişi olmayınca ne yapacaksın? Aile kuramamışsın, arkadaşların fi tarihinde unutmuş seni. Ne yapacaksın?
Neden böyle unutulup gider insan? Bir şey yapmadığından mı hatırlanmak için. Bir şey mi yapmalıydı? Kötü şeyler hatırlanır ya. Bir günaha mı girseydi, hatırlanmak için. İyi şeyler çabuk unutulur çünkü. İyi şeylere vefasızdır insanoğlu. Birinde yer etmek istiyorsan ona yamuk mu yapmalısın? Hayatta unutamazlar. Ama saygılı davranıp, halini hatırını soranı 1 günde unuturlar..
Dediğim gibi insanlara çirkin davranmak lazım. Hem unutulmamak hem de saygı görmek adına. İyilik denizlerde yeterince var. Henüz çıkaran olmadı onları. Balıklara yiyecek oldu iyilikler..
Sonunda anladım. Köşeye isabet alıp vurmaktansa, gelişi güzel vurmak lazımmış. Stadyumdan dışarı çıksın top, bir çocuğa hediye olsun. Çocuklar değer bilir yetişkinlerin aksine. İyiliği de kötülüğü de unutmaz. Yetişkinler kötülüğü unutmaz..
İşin başka bir gerçeği ise nefret ettiğiniz ne varsa kişi ya da nesne, asla unutamazsınız. Bir sevdiklerinizi unutmazsınız bir de nefret ettiklerinizi. Yapacak bir şey yok işte. Bu böyle devam edecek. Yorulmaya, sıkılmaya, somurtmaya devam edeceğiz. Erkenden yaşlanacağız, deforme olacağız..
Senden nefret ediyorum be. Beni kendine düşman ettiğin için nefret ediyorum en çok. Canımı bilerek acıttığın için, geçmişi unuttuğun için nefret ediyorum. Nefret ettiğim çok şey var aslında. Zaten tanıdığım insanlardan kolay kolay nefret etmem. Genelde benim nefretimi tarihin çöplüğünde bulunmuşlar ve bulunacaklar kazanır. Bu öyle değil..
Uzağın da dili var, yakının da
Biri tatlı dilli, biri zorba..
Hasret yakınında, soğuk bir kılıç
Bir el diğerinin uzağında, sıcak bir hayal..
