Kritik..

Alıştığı eli de bırakır insan, herkes haklı olduğunu düşünür sonuçta. Haksız olduğunu kabul etmenin büyük bir zayıflık olduğunu düşünürler. Gerçekten de öyledir belki, kim içten bir biçimde özür dileyebilir ki. İkinci şans diye bir şey yoktur, ilk şansınızı berbat etmemeye gayret gösterin..

Biliyorum ki, her şeyin mutlak bir sonu var ve daha da önemlisi iyi bir son yok, ölüm hepsini sıfırlıyor. Sevdiğinizin üzerine bir kürek toprak attığınızda anlayacaksınız bunu. Pişman olmamaya çalıştıkça, oluyorsun. Buldum sandığında yanılıyorsun. Bu böyle devam edecek ve biz alışacağız. Hayatı çözmenin karışık olduğunu düşünme. Hayat soğuk bir mola yeri gibidir, düşlerinin beyazlığının siyahla karıştırılmış hali gibidir. Bir içimlik bir izmarit, ister yavaş içersin, ister hızlı. Ama içmezsen boşa gider. Hayatınızı boşa yakmayın ya da harcamayın..

Birkaç satırlık şiirler III..

-Hikaye-

Güldüğüme bakma yaşarım ben kederi derinden

Saçarım bana ait olmayan sevinçleri

Nasiplensin başkaları her bir zerresinden..

Bir hikayeyi bitirememişken

Bir başkası başlar kendiliğinden..

-Boş veriş-

Devamlılığı yok heveslerimin, büyüttüklerimin

Susmam ikrardan değil, sebebi boş vermişliğim

Yalancı baharda çiçeklenmişim

Baktım, duydum, hissettim

Yağmurla geldim, karla gittim..

Yoktan yok çıktı..

"Bi' maviyim, bi' kırmızı.

Sarılarak, darılarak"

Mavi soğuk renktir, kırmızı ise sıcak. Mavi tarafım sakin, kırmızı tarafım kızgın denilebilir. Sürekli iki uçta seyrediyorum işte. Ben de mutlu değilim bu durumdan. Mavi tarafın ağırlıklı olmasını isterdim. Kim istemez ki zaten. Arada sırada insanın ruhuna esmeli rüzgar. Yoksa bu yangınlar heves bırakmayacak kimsede. Öylesine yaşanılmaz, öylesine de bırakılmamalı. Günahlarımızı bizden başka biri çekmemeli..

Bir son yazmalıyım hikayeme, zihni bulandırmayacak-karıştırmayacak bir son. Olabildiğince basit ama hikayeyi tamamlar nitelikte. Hep dolaylı olarak yaklaştığımdan hayata, basit düşünemiyorum işte. Basit düşünebilsem inanıyorum ki çok mutlu olurdum. Gerçi herkes bir son belirlemiştir kafasında. Sadece çoğu gerçekleştirememiştir. Bu dünya yarım kalmışlıkların gerçeği. En mutlu anın yarım kalacaktır, tadımlık da olabilir. Hiçbir zaman doyurmayacaktır. Ağza çalınan bir parmak bal gibi, ötesi yok. 

"Mazur gör sen de beni

Sevdim de cümlem yetmedi"

Yaptıklarımdan anlar sanıyordum, ama söylemek gerekiyormuş. Şu an olsa söylerdim, o yaşlarda böyle şeyler pek söylenmiyor. O zamanlar yazmalıydım şiirlerimi. Şiir sayılırsa benim yazdıklarım. Seni hatırlamaya çalışıp başarısız olacağım günleri özlüyorum. Umarım çok bekletmez o günler..

Not: Tırnak içindeki sözler Adamlar grubunun Benden Bana parçasına aittir.

Sıra..

Hayatımı yaşayamadığımı düşünüyorsun, bir silkelensen kendine gelirsin diyorsun. Ama o işler öyle olmuyor işte. İçeride olmadıkça hiçbir şeyi anlayamaz insan. İstediğin kadar cesaret ver, güven aşıla. Bir limitim var benim, kota da diyebiliriz. İstediğim her şeyi yapmama izin vermiyor benliğim. Belki hiçbir şeyin farkında olmadığım günler yapmışımdır istediklerimi. Bir tam gün yol çekip, yarım günler ayırabilmişimdir başka şehirlerde kendime. Kendine engeller koyarsın, doğru dürüst açıklayamadığın görünmez engeller. Kimi bir ilişkiden kaçar ihtiyacı olduğu halde, yalnızlığa hem şartlanmış, hem de alışmıştır. Bir kalemde silinmek kadar sıradan bir durum yoktur. Bir varsın bir yoksun yani. Hayat böyle kuralları ben yazmadım. Tertemiz bir başlangıç yapamazsın, çünkü izler kalır her zaman. Birebir benzeyenini ararsın, ömür geçer bu arada. Ben de göçtüğümde bu yazılar kalacak arkamda. Soruştururlar herhalde arkamdan. Büyük bir yıkım ararlar, birileri yüzünden öldüğümü sanırlar, bir neden ararlar. Oysa sadece sıram geldiğinden öleceğim ben. Sırayı yakına çekmek için de elimden geleni yapıyorum. Ezcümle görünenlerden ziyade görünmeyenler önemli. Neler hissettiklerini, yaşayamadan kimse anlayamaz. Uzaktan her şey güzeldir, davulun sesi ve herhangi bir manzara. Ne zaman ki yakınlaşıyorsun çirkinleşmeye başlıyor. Hisler, maddeler yaklaştıkça büyüyor ve hiçbir yere sığdıramıyorsun. Sığdıramadığın için de acı çekiyorsun. Geldim, geçiyorum..

Birkaç satırlık şiirler II..

-Yaşıyorsun-

Yorulduğunu fark ettirmiyor sevmeler insanın

Bitmez bir maraton ki koşuyorsun

Gidecek bir yer kalmadığı halde

Yolculuk var yarın, gidiyorsun..

Zirveye çıkarak, yerin altına girerek

Yaşıyorsun da yaşıyorsun..

-Geçip, Giden-

Uzun sürecek kışlar bekliyor artık,

Aşama aşama yalnızlaşanları

Issız bir deniz fenerinden farksız o insanları

Biliyorum ki yanlış zamanlar, mekanlar çok

Ve görünürde hissedecek pek bir his de yok

Mutlu sonlara kimse alışkın değil.

Çocukken dinlediğimiz masallar iyi kandırmış bizleri..

Bu bir kıldan köprü ve ilk adımda düşeceğin garanti.

Son bir defa manzaraya bakmak için oldukça geçti

Bir nefes acısıyla-tatlısıyla bu hayattan geçti...