Bir Mektup..

Sevmeyi beceremedim ben, belki sevdim sandım her defasında..

Sevmenin, sevilmekle bir ilgisi yok. Bir kuşu, ağacı, çiçeği, kar ve yağmuru sevebilmek gerek bir insanı sevebilmekten önce. 

Yağmurlu bir günde ilk adımımı attığımdan beri dünyaya, geliştiremedim kendimi duygusal anlamda.

Arka mahallelerde küfürlerle ve kavgalarla büyüdüm, bana bakanların, gerçek aileme küfürlerini işittim. Bir misafirliğe gittiğimizde sürekli işaret parmağının sallanmasıyla yola getirildim de. İnsana değer vermeyi yarım yamalak, kenarından köşesinden öğrendim. 

Şimdi yalnızsam biraz da cahilliğimden, cahil dediysem herkes alanı dışında çoğu konuda cahildir. Ancak benim cahilliğim; insanların davranışlarından çıkarım yapamamaktı. Kimseyi teselli edemedim, kimseye yardım edemedim ve çok kolay sildim attım insanları hayatımdan. Bu cahillik ayıplanmalı işte..

Macbeth'ten Aforizmalar..

"Çoğu zaman, başımızı belaya sokacak işler yapmamız için, şeytan doğru bilgiler verip önemsiz şeylerle bizim aklımızı çeler. Sonra da en ihtiyacımız olduğu anda bize ihanet eder."

"Korkunç düşünceler karşımda duran korkunç şeylerden daha beter. Cinayet kafamda henüz bir hayalken şu zayıf benliğimi öylesine sarsıyor ki, iş henüz düşünce konusundayken boğuluyor. Doğmadan ölen bir çocuk gibi."

"Gel karanlık gece, cehennemin en koyu dumanına bürünerek, gel ki keskin bıçağım kendi açtığı yarayı görmesin."

"İlahi adalet, içinde zehir sunduğumuz kadehi kendi dudaklarımıza içiriyor."

"Bir erkek gibi olmak için gereken her şeyi yapmayı göze alırım. Ama daha fazlası erkeklik değildir."

Hamlet'ten Aforizmalar..

"Kanımız bir; fakat cinsimiz ne kadar ayrı!"

"Kırıl ey kalp! Çünkü dilimi tutmam lazım."

"Yerin bütün toprağı üstüne örtülse bile cinayet kendini belli eder."

"Herkesin fikrini dinle; fakat hükmü kendin ver." 

"Gündüzün niçin gündüz, gecenin niçin gece ve zamanın niçin zaman olduğunu açıklamak, geceyi, gündüzü ve zamanı israftan başka bir şey değildir."

"Yıldızların yandığına inanma
İnanma güneşin döndüğüne
Her doğruyu yalan bil
Fakat seni sevdiğime inan."

Yüksek Duvar ve Kısa Merdiven..

O kadar da yeniliklere açık değilim galiba, çünkü yenilik; eski bir dönemin üstüne daksil çekmek demek. Yeni bir arkadaş bulursun, eskisini unutmasan bile önemi azalır gözünde. Yeni telefon, bilgisayar, elbise, ayakkabı diye uzar gider bunlar. Eski, yeniyi bulunca fazla dayanamıyor. Ben silmeyi beceremeyen bir insan oldum hep. Hiçbir zaman atamadım çoğu şeyleri, fiziksel veya zihinsel fark etmedi. Ümraniye çöplüğü kadar olmasa da çok çöp biriktirdim. Bir gün patlarım belki de kim bilir. Yeniliklere belki de yer yok ve yer açasım da yok. Yaşadığım ve yaşamamı sağlayan her şey hancı olmuş artık yolcudan çok. Gelip de gitmemişler, anahtar yaptırıp vermişim onlara. Balık istifi yolculuk etmek isteyene hayır diyemem tabi. Ama hem yol uzun, hem hava aşırı sıcak. Yazık olacaktır sizlere. En iyisi mesafeyi korumak "Hop, hop temas yok" gibisinden..

Öz..

Bir kumarbaz değilim belki, ama bu oyunu kazanmak için nelere ihtiyaç olduğunu biliyorum. Cesaret olmalı, şans olmalı ve ne yazık ki sabır olmalı. Sabırsızlık her zaman kaybettirir, ne kadar cesur ve şanslı olursan ol ve unutma hayat bir kumardır..

Pencereyle pencere demiri arasında yan yan gidiyor bir çocuk. Yetiştiği dallardan erik topluyor, o çocuk benim. Hayatın her evresinde sorunlar var sanırım. Sorunlar yaş aldıkça büyümüyor. Çocukluğundaki sorunlar o dönemler için büyük olabilir. Büyüdüğünde gülüp geçebileceğin şeyler değildir onlar. Dağına göre kar mevzusu biraz. Galiba unutuyorum çocukluğumu, sıkıca tutmuşum ama avucumdan akıyor kum gibi. Daha detaylı hatırlayabilirdim zira. Gereksiz bilgiler yüzünden anılarımı, özümü kaybediyorum..