Öyle ki..

Bir üvertür karanlık bastıracak birazdan

Işıklar yanacak birer ikişer

Bekliyorum, camdan dışarı kulağımı dayamış

Velhasıl şimşek çaktı çakacak.

Önce bir damla değecek burnuma,

Sonra şehir sızdıracak.

Özledim seni

Karla gelip, yağmurla gidişini

Belki güzel günler güneşli olmak zorunda değildi

Belki ben fırtınayı, tufanı severdim

Senden de çok

Bilmiyorum, 

Islak sarı bir yaprak kadar evimden uzaktayım

Düştüğüm dal beni arıyor mu

Dalın düştüğü ağaç onu arıyor mu?

Bilmiyorum, 

Müebbeti yediğimde aklımdan neler geçmişti?

Ne olur ölme, biraz yaşam kırıntısı kalsın içinde.

Senden nefret edebilme ihtimalime kadar yaşa.

Ben toparlanır giderim biliyorum, ölme...

Şakağıma bir şiir sıkar giderim.

Öyle ki veda etmem

Öyle ki birdenbire...

29/07/2022

02:51

Eğrikapı dolayları...

Birkaç satırlık iki gam..

1.

Benim ki ölmek değil gibi

Ruhumu soyunmuşum sadece

Önce kendimde, sonra başka birinde,

Bir tebessüm zerresi oluşturabildiğimde

Giyinirim tekrar elbette.

2.

Bir güz ki yaşadığım, kıştan berbat geçiyor.

Çocukken edindiğim yaralarım, şimdi nedensiz kanıyor.

Mutluluk başka raydan ilerlerken,

Hüzün beklediğimden hiç ayrılmıyor.. 

Unutulmak..

Neden böyle unutulup gider insan? Bir şey yapmadığından mı hatırlanmak için. Bir şey mi yapmalıydı? Kötü şeyler hatırlanır ya. Bir günaha mı girseydi, hatırlanmak için. İyi şeyler çabuk unutulur çünkü. İyi şeylere vefasızdır insanoğlu. Birinde yer etmek istiyorsan ona yamuk mu yapmalısın? Hayatta unutamazlar. Ama saygılı davranıp, halini hatırını soranı 1 günde unuturlar..

Dediğim gibi insanlara çirkin davranmak lazım. Hem unutulmamak hem de saygı görmek adına. İyilik denizlerde yeterince var. Henüz çıkaran olmadı onları. Balıklara yiyecek oldu iyilikler..

Sonunda anladım. Köşeye isabet alıp vurmaktansa, gelişi güzel vurmak lazımmış. Stadyumdan dışarı çıksın top, bir çocuğa hediye olsun. Çocuklar değer bilir yetişkinlerin aksine. İyiliği de kötülüğü de unutmaz. Yetişkinler kötülüğü unutmaz..