Alıştığı eli de bırakır insan, herkes haklı olduğunu düşünür sonuçta. Haksız olduğunu kabul etmenin büyük bir zayıflık olduğunu düşünürler. Gerçekten de öyledir belki, kim içten bir biçimde özür dileyebilir ki. İkinci şans diye bir şey yoktur, ilk şansınızı berbat etmemeye gayret gösterin..
Biliyorum ki, her şeyin mutlak bir sonu var ve daha da önemlisi iyi bir son yok, ölüm hepsini sıfırlıyor. Sevdiğinizin üzerine bir kürek toprak attığınızda anlayacaksınız bunu. Pişman olmamaya çalıştıkça, oluyorsun. Buldum sandığında yanılıyorsun. Bu böyle devam edecek ve biz alışacağız. Hayatı çözmenin karışık olduğunu düşünme. Hayat soğuk bir mola yeri gibidir, düşlerinin beyazlığının siyahla karıştırılmış hali gibidir. Bir içimlik bir izmarit, ister yavaş içersin, ister hızlı. Ama içmezsen boşa gider. Hayatınızı boşa yakmayın ya da harcamayın..
Bazen vardım, bazen yok. Masallarda kazanan kaplumbağa olurdu, gerçekte de öyleydi belki de. Belki yaşlı, içi geçmiş bir tavşandım. Çünkü ben de kalakalırdım ışık tuttuklarında yüzüme. Sonuçta kaybedenler olacak ki kazananlar olsun. Hepimizin bir misyonu var, başroller, yan karakterler, repliği olmayan figüranlar, bu böyle gidecek. Bazen figüran olacağım bir başkasının hayatında, bazen başrol. Değişe değişe ilerleyeceğiz. Kostümleri yanımızda taşıyacağız..
Gerçekten sevseydim kusurlarını görmezdim insanların. Oysa bir şey buluyorum her zaman. Rahatsız oluyorum ve ilişiğimi kesiyorum. Sadece ben değilimdir, milyon tane insan vardır benim gibi. Öyle ki bu yalnızlığın bir bedeli var, istesen de vazgeçemiyorsun. Sınırlı bir yaşam sanıyorum benim olan. İnsan sesine hasret kalacağım günler de yakındır. Artık konuşmuyorum pek fazla, konuşmayı unutacağım günler de yakın..
İyi olun, nasıl mümkünse. Uğraşın ve kendinizi mutlu etmenin yolunu bulun. Saatler geçmez yoksa. Kimse de kalmaz ortalıkta..
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder
Lütfen yorumlarınızı bir isim ile paylaşın. İsimsiz yorumlara sadece teşekkür ediyorum.