Çıkarımlar..

Bazılarımız için yolları ezberlemenin sebebi kaybolacaklarından değil, diğer ezberledikleri şeylerin üzerini örtmekten. 

Bir küçük sıyrık bile uzun süreli iz bırakıyor. Yaralar hafif sanıyoruz, ama sonradan çok acıtıyorlar.

Neden kelimesini çok sık kullanıyoruz, oysa nedensiz de cereyan edebiliyor çoğu şey. En iyisini insanın keyfi bilir sonuçta.

Işığın her şeyi eşit bir şekilde aydınlatmadığı yerde karanlık oldukça adildir belki.

Şair "yeter ki gün eksilmesin penceremden" der. Çoğunluk için o kadar tatlı değildir ki hayat. Bir sonraki günü iple çeken kaç kişi kaldık?

En çok alışmışlar susarlar, kimseyi negatif durumlara alıştırmamak gerek. Yaşamak böyle bir şey olamaz, olmamalı. Suya atılan taşlar bile sekerken, hep dibe batmamalı insan.

Yeniden başlamak zor değil, zor olan yeniden başlamak için gereken beyaz kağıtları bulmak.

Kötü şansı kırayım derken, kendinizi zedelemeyin. Kötü şans diye bir şey yoktur, bir dönem gelir ki her şey pirüpak olur. Şaşırırsınız halinize.

Gülmeyi öğrenmemiz gerek, kaybettiğimizde de gülmeliyiz, acı bir tebessüm de olsa. Ağlamak ruhu yaşlandırıyor. 

Hedefe ulaşmak büyük sabır gerektirir. Hızlı ve sabırsızsanız hiçbir zaman ulaşamazsınız. Yokuşu koşarak çıkamazsınız. Dinlene dinlene ve yavaş yavaş çıkılması gerekir.

Büyük sözler vermemeye özen gösterin. Zaman sizi değiştirdiği gibi sözlerinizi de değiştirir. Onsuz yaşayamam dersiniz, ama öyle bir yaşarsınız ki. O söz aklınıza geldiğinde kendinizden nefret edersiniz.

Korkularımıza esir olmamamız gerek. Kapıdan canlı olarak girecek her şeyi engelleyebilirsiniz, ama tek bir şeyi engelleyemezsiniz. O da eceldir.

Rüzgar her zaman arkamızdan esmez. Bazı şeyleri başarabilmek için rüzgara karşı yürüyebilmemiz lazım.