Edgar Allan Poe'nin "Yalnız" şiiri ve bu şiirden oluşturulmuş Sopor Aeternus parçası yalnızlığı boydan boya ele alan yapıtlar. Belli ki her insanın yalnızlıkları farklı. Bu eserlerde açıklanmış yalnızlık bana birebir uyuyor. Parçayı çeviren kalem ironicl3'ye teşekkür etmekle birlikte, burada paylaşıyorum.
Çocukluğumdan beri
Başkaları gibi olmadım
Dünyayı diğerlerinin gördüğü gibi görmedim.
Tutkularımı ve kederlerimi, onlarla ortak bir kaynaktan almadım
Yüreğim uyanmadı, başkalarının sevinç duyduğu seslerde
Ve sevdiğim her şeyi, yalnız sevdim.
Sonra çocukluğumda
Fırtınalı bir yaşamın şafağında
Tüm iyiliklerin ve kötülüklerin derinliğinde boğuldum
Beni tutsak eden bu bilinmezlikle.
Şiddetli yağmurlardan ya da kaynaklardan.
Dağın kızıl yamacından
Beni sarıp sarmalayan güneşin.
Altın sarısını andıran sonbaharından
Gökyüzündeki yıldırımdan
Yanı başımdan geçmekte olan
Gök gürültüsü ve fırtınadan
Ve gözlerimde şekillenen bulutlardan
Gökyüzünün tamamı masmaviyken.
Benim tek gördüğüm şey korkunç karanlık..
Bu korkunç karanlık...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder
Lütfen yorumlarınızı bir isim ile paylaşın. İsimsiz yorumlara sadece teşekkür ediyorum.