Bindim Harem'den, seyyah.
Geçtim Bolu'dan, Ankara'dan seyyah.
Eyledim sabrı tımar, aştım dağı, ovayı seyyah...
Vardım varmasına,
Gördüm görmesine,
Sevdim sevmesine...
Anlık bir düş idi, kaybettim.
Hamdım, fazla piştim, yandım.
Yiterim sandım, yittim seyyah...
Bilahare, döndüm sokağıma,
Oturdum divanıma,
Kıyamete kadar sadece "düşündüm" seyyah.
Sadece düşündüm...
Yolun, yolculuğun hiç bitmesin arkadaşım. Kalemine sağlık
YanıtlaSilTeşekkür ederim Damla. Yol elbet bir gün bitecek. Ama önemli olan yolculuğun kayda değer nitelikte olması. Yolculuklarımızdan hep keyif alırız umarım.
Sil