Erken kaldım sana, senin suçun değil..
Yedim, içtim, gezdim..
Hızlı düşündüm, yanlış kararlar verdim..
Öyle ki tez vakitte delirdim.
Birden yatırdılar musallaya..
Henüz sadece kırkımda..
Geç değil, ağır değil, yavaş değil..
Erken çok erkendi, senin suçun değil..
Ağladım, sevindim, hissettim..
Bu hayatı sadece ben seçtim..
Soluksuz koştum ve gün geldi, bittim..
Yolculuğum başladı sonsuza..
Hatırlanmam her giden gibi, bir sonraki yaza..
Çok etkileyici gerçekten. Birkaç kez okudum. Sevgiliyi suçlamadan kabulleniş aldım dizelerde. çok yoğun da bir şefkat.
YanıtlaSilNoktalamaya biraz daha dikkat edersen daha vurucu olacaktır dizedeki anlam. Bu şiirin hikayesini yazmayı denesene mesela. Keyifli bir çalışma olacaktır.
Teşekkür ederim yorumunuz benim için değerli. Evet söylediklerinizi yansıtmak istemiştim gerçekten de. Demek ki başarılı olmuşum. Noktalama işaretlerine gelirsek evet ona dikkat etmem gerekiyor. Ama bu blogda bir alışkanlığım oldu. Paragrafı veya satırı bitirirken yan yana iki nokta koyuyorum. Bunu kastettiniz sizde sanırım. Diğer yazılarımı okursanız onlarda da bunu yaptığımı görürsünüz. Alışkanlık tamamen yanlış olduğunu kabul ediyorum :)
SilHikayesini yazmaya gelince, bir gün denerim herhalde.
evet fark ettim diğer yazılarda da var:) benimki meslek hastalığı görüyorum direk.
YanıtlaSil