Engel..

Çevreyi izlemekten önümdeki engelleri fark etmiyorum. Düşüp duruyorum anlayacağınız, kendinde olmayan ne varsa görüyorsun ya. İşte o vakit düşüyorsun. Bir vakitten sonra değişemiyor insan. Ağaç yaşken eğilir demişler. Kendini düzeltemiyorsun. İyi yanların kötüye dönüşürken, kötü yanların iyiye dönüşmüyor. Neresinden dönersen dön zarar yine zarar. Beklentilerime yenilmek canımı en çok acıtan. Bu hayattan çok şey beklemiştim. Oysa 64'ün yarısındayım bir şeyler olmalıydı. Elimde delil olarak kendime gösterebileceğim bir şeyler olmalıydı. Sağdan soldan intihar haberleri okuyorum. Benim de sonum o çıkmaza sapmak ve sonsuza kadar yanmak mı olacak? Yapmam dediğim şeyleri yaptığım düşünülürse, umarım bunu yaparım..

O kadar çok kırılma anı var ki hayatımda hangisini söylesem bilmiyorum. 3 yaşında başladı bu kırılma anları. O kadar çok kırıldı ki hayatım geriye bir şey kalmadı. Kayıp parçaları arıyorum. İşin kötüsü yapbozu hiç sevmem. Her şeyi sevmek zorunda değilsiniz. Ama sevmediğiniz şeyleri bilmek zorundasınız. Sevmediğiniz şeylerle yan yana durmak zorundasınız. Ben beceremiyorum bunu. Hemen vazgeçip kovuğuma çekiliyorum. Keşke birisi zamanında beni döve döve hayatın gerçeklerini öğretseydi. Kolay yol yokmuş, kestirme yol yokmuş. Biraz da bahtı açık olmalıymış insanın..

Bunları yazarken kimler benim yazdıklarımı düşünüyordur şu an? Onlarla konuşmak isterdim. Hayat olurunda değil, hiç kimse hiç kimsenin umurunda değil. Hissizlik sıkıntısı çekiyoruz, boşlukta yaşıyoruz. Arka planda Lacrimosa çalıyor. Ölümümüzü resmediyoruz..