Unutmam tabii ki. Çünkü kaybedişlerim çok büyüktü. Hiçbir zaman kaybettiğimden çok kazanamayacağımı biliyorum. Beni şimdi bulunduğum ağırbaşlılığa bu kaybedişler getirdi farkındayım. Önemli, önemsiz birkaç detay yüzünden şimdiye geldim. Geçmişe üzülüyordum, hep aklıma geliyordu şöyle davransam, şunları yapsam değişir miydi diye? Değişirdi elbet, ama o zaman da farklı kaybedişlerim olurdu sanırım. Bunları yaşamam gerekiyormuş, geçmişle yüzleşmek, kendimi affetmek her şeyi mümkün kılar. Her seçim bir vazgeçiştir diye boşuna söylememişler. Gerçekten de bir şeyi seçtiğinde öbüründen vazgeçiyorsun. En basit bir çikolata seçiminde bile..
Bir gün kendimi affedeceğimi biliyorum. Nereden dönersem döneyim, bir yerde aydınlığı bulurum. Sürekli kovalayamam karanlığı. İnsan kendine küserse, güneşe de küsüyor. Aydınlıkta yatıp, karanlıkta uyanıyor. Bir şekilde zindan ediyor ortamı kendine. Güzellikler aydınlıkta görünür, iyilikler, enstantaneler. Belki bu zamana kadar çok kaçırdım, ama şimdiyi kaçırmamalıyım..
Son zamanlarda içimi dökmüyordum buraya. Yazmaya ara verirseniz, soğuyorsunuz. Kendinizi zorlamadıkça da bir daha yazmıyorsunuz. Yaklaşık 2 aydır doğru düzgün bir girdi yazmamıştım buraya. Gerçi bu yazdığım da doğru düzgün değil ya neyse..
İyisinizdir, her şey yolundadır umarım. Hayat hep yolunda olmaz ya, çoğunlukla yolunda olsun diye bir temennide bulunayım. Kuzey yarım küre için yaz geliyor. Umarım havalar ısındıkça içimiz de ısınır. Kendinize iyi bakın..
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder
Lütfen yorumlarınızı bir isim ile paylaşın. İsimsiz yorumlara sadece teşekkür ediyorum.