Benim hayallerim yok sevgili okurlar, belki küçükken futbolcu, ergenliğimde de kaptan olmak istemiştim. Ama sonrası yok. Tek başına hedefe koşan biri olmadım ki ben, birinin beni yöneltmesi, hazırlaması, teşvik etmesi gerekiyordu. Ben zayıftım, çok zayıf. Elbette bir başına çoğu şey başaranlar az değildir bu dünyada. Bu doğarken kazanılan bir özellik değil biliyorum, işte yaşamak için neden bulamamama bağlıyorum bu sorunu. Çok çekmişimdir ama buna sığınamam. Aç kalmadım hiç, evsiz kalmadım, ailesiz kalmadım. Benden daha çok çekenler büyük bir çoğunluktadır biliyorum. Dediğim gibi hazırlık yapamadım bu hayata. Yaşamak, özveri istiyor en çok ve bu bende yok. İnsan ölümünü kesinlikle bilemez. Beklenmedik ani bir ölüm yaşamazsam, ya koah'tan ya akciğer kanserinden acı içinde öleceğimi tahmin ediyorum. Çünkü sağlıklı nefes alamıyorum şimdiden daha. İki sokak hızlı yürüsem nefes nefese kalıyorum. 20 yaşında başlamıştım sigara içmeye, şu an 31 yaşındayım ve bende olumsuz etkiler çıkmaya başladı. Babam ne biçim çekiyorsun sigarayı diye fırçalıyor beni, gerçekten de haklı. Uzun bir sigarayı 7,8 nefeste bitiriyorum. Bu durumu da yaşamak istemememe bağlıyorum..
Yaradan bilir elbette herkes sıralı gitmek ister, aileme özellikle babama evlat acısı yaşatmak istemiyorum elbette. Sadece babamın ölümünden sonra bende ölmek istiyorum. Çünkü sığınabileceğim hiçbir liman kalmamış olacak, hayatta beni bazı anlar sevenler olmuştur ama geçmiştir. Hissizliğe ve nefrete dönüşmüştür, unutulmuşumdur çoktan. Elde sadece babam var işte beni sevdiğine inandığım. Tanrıdan tek isteğim babamdan hemen sonra göçmek bu dünyadan..
Güçsüz olduğumu söylemiştim. Hiçbir şey önemli değil artık, değişime inanmıyorum. İyiye doğru değişimden bahsediyorum. Fiziksel anlamda her şey değişebilir, ama manen değişim söz konusu değil. Durabileceğim sınırı geçmişim, frene bassam da duramayacağım kesin. O yüzden ne olursa olsun, umurumda değil. Hiç kimse de düşüncelerimi değiştiremez, şartlamışım kendimi. Geldim, gidiyorum. Neden bu kadar büyümek istedim ki? Gece yatarken ağlardım ne olur büyüyeyim diye. Büyüdün de gördün işte her şeyi..
İnsanların hayatı birer hikayedir, herkesin bir hikayesi vardır. Benim hikayemde böyle. Ötekilerdenim..
Kendimi öteledim..
Bozuk havalarda kendimi iyi hissettim..
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder
Lütfen yorumlarınızı bir isim ile paylaşın. İsimsiz yorumlara sadece teşekkür ediyorum.