Çocukluğunda dünya masum geliyor sana. Kimsenin içinde kötü niyet ve kayıtsızlık görmüyorsun. Çünkü herkesi çocuk sanıyorsun. En azından insanlar o çocuk ruhu unutmamıştır zannediyorsun. Geçmişe özlemin bundan. Yılların getirdiği çamurun o temiz suyu bulandırdığını anlayıp hiçbir şey yapamadığımızda kaybettik biz. Su kirlendi, özümüz çirkinleşti. Sınıflar atladık, milyonlarca kişinin üstünden ve dünyanın 10’da 9’una caka sattık. Süslendik, püslendik ve insanlığımızı çıkarttık üzerimizden. İnancımız zayıfladı, inancımız hastalandı ve iyileştirmedik onu bile isteye.
Bu dünyanın çivisi yıllar önce çıkmış meğer. Dünya ölmüş ve herkes üzerine toprak atarak çöpten dağa çevirmişiz onu. Tanrı’nın hepimize biçtiği rollere bakın. Ben şu an bu satırları yazarken, kimler dünyanın en büyük acılarını yaşıyordur? Kimler ağlıyordur? Kimler vazgeçme aşamasında bir binanın penceresinde son sigarasını içiyordur?
Hayatınız kendinize biliyorum. Ne yapıp ne yapmıyorsanız hepsi hissenize. Biliyorum böyle gelmiş böyle gidecek. Diğerleri diye dışladıklarınızı, hayalet yerine koyduklarınızı hiçbir zaman fark etmeyeceksiniz. Size her şey altın tepside sunuldu. Sizin sınavınız varlık oldu. Ama sizin dışınızda dünyanın tamamı bir kavga vermekte, cenk etmekte. Ekmek parası uğruna sürünüp, süründürülmekte. Bir görseydiniz şu çilekeşleri. Bir görseydiniz, çünkü onlar yaşamazlar, sadece çalışırlar. Tek dertleri bugünü atlatmaktır. Zira yarınlar hep daha zor olacaktır onlar için.
Dünyanın en büyük pisliği gerek madden gerek manen paradır. Kalın cüzdanlar her kapıyı açacak, gurur satın aldıracak kadar güçlüdür. Vizon kürk üzerindeyken önünde eğilirler, içinde insan var mı yok mu bakmazlar bile. Yeterince bir meblağ ile herkesi şekilden şekle sokabilirsiniz. Herkes satın alınabilir, çünkü herkesin bir fiyatı vardır. Dünyayı bu sahte tanrıya kim mahkûm etti? Bize bu iğrenç sistemi, bu kula kulluğu kim dayattı?
Paran yoksa barınamazsın, ısınamazsın, doyamazsın. Bu dünyanın %90’ı sefalet içindeyse huzur hiçbir yerde olmamalıdır. Zayıflar birleşip bu dünyayı ateşe vermelidir. Herkes birlik olup bu düzeni alaşağı etmelidir.
Zor azizim. Ölmeden her şey zor. Belki öldükten sonra daha zordur. Geldin çile dolduruyorsun ve sonsuza karışıp bilinmezle yoğruluyorsun. Gerçekten istedik mi var olmayı? O yumurta çeperini geçen sperm olarak çok mu istedik var olmayı? Ne kadar uğraşsam çözemiyorum. Ne kadar konuşsam anlatamıyorum. Dünyanın bu haline ne yapsam katlanamıyorum..
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder
Lütfen yorumlarınızı bir isim ile paylaşın. İsimsiz yorumlara sadece teşekkür ediyorum.