Öyle mi gerçekten?
Suskun gökyüzü, gürlemeyi mi bekler?
Batmış gemiler, çıkarılmayı mı?
Unutulmuş bir isim hatırlanmayı mı?
Ve hatırlanınca, sevinmeyi mi...
İnsanın şaşkınlığı, belki hayranlığından..
Hayranım sana kimsesizliğimle
Seni çizdim hep düşüncelerimle,
Kalem tutamayan,
Çöp adam bile çizemeyen halimle...
Ben eskiyim, eskimişim...
Eskiciye verseler bir mandal dahi etmezmişim
En yüksek noktam, deniz seviyesiymiş benim..
Öyle miyim?
Öyle mi gerçekten?
Kalemine sağlık, çok etkileyici olmuş.
YanıtlaSilTeşekkür ederim değerli dostum. Beğenin çok önemli.
SilDusuncenize saglik
Sildöktürmüşsün Cem... yüreğine sağlık
YanıtlaSilTeşekkür ederim değerli atölye arkadaşım :)
SilCem Birgi'nin şiirleri farklı duyguların harmanlandığı bir sözcük şelalesi adeta...Çağlayarak akan su , gideceği yerlerde ne değişimlerin habercisidir... İşte Cem Birgi'nin şiirleri de öyle. Biz okurlarının gönlüne suyun olanca berraklığı ile akıyor ve kapladığı yeri duygu sağanağına tutuyor...
YanıtlaSilKutluyorum.
Benek hocam adınızı yazmamışsınız ama siz olduğunuz belli. Çok teşekkür ederim.
SilBaşladığı gibi biteceğini sandığımız şiirlerde, tüm bu okuma serüvenini değiştiren mısralarla karşılaşmak harika!
YanıtlaSil“Eskiciye verseler bir mandal dahi etmezmişim.”
Elinize sağlık.
Cemre
Çok teşekkür ediyorum Cemre hanım. İlk yazdığım şiirlerde gerçekten de dediğiniz gibi başladığı gibi son bulurdu şiir. Kendimi yavaş yavaş geliştiriyorum.
SilSaygılarımla...