Gündüzleri de çoğalıyorsun içimde.
Geceleri zaten Çin popülasyonundan hallice.
Yapacak onlarca işin detayındasın.
Suyun zerresinde, rüzgarın ıslığındasın...
İşte böyle.
Kurtuldum kederin karasından,
Şimdi her şey huzurun beyazından.
Kirlenmez de hiç, karşılıksız olduğundan..
Bir çeyrek geçer altmıştan, bir yarım otuzdan
Arada olsa da bir ışık yılı,
Yeter bana.
Uzaktan...
İşte öyle.
Ben,
Sevince yaşarım,
Gücüm yettiğince yaşarım..
Cahilliğime ver,
Anlarım...
Şiirlerindeki umudu seviyorum Cem. Dibine kadar hüzün içeriyor bazı dizeler ama güneşe dönüyor her ayçiçeği yüzünü sözcüklerinle...
YanıtlaSilKalemine sağlık. Yüreğine de...
Teşekkür ederim Damla. Umut vermez yazdıklarım sadece var olanı korur :)
SilKederin Karasından kurtulanlara.. Kaleminize, emeğinize sağlık..
YanıtlaSilDeğerli yorumunuz için teşekkür ederim Nehir hanım. Saygılarımla..
Sil