Beni hiçbir zaman aşamadığım büyük egom mahvetti. Her şey olacak diye düşünmelerim ve buna müteakip erteleyişlerim. Çok bile yaşamışım, bu yıkılışlarımla. Kaldırım taşlarından bir ev yapmışım kendime. Yağmur yağdığında su alıyor, taş aralarından soğuk giriyor. Yine de iyiydi, kaldırımlar yapılınca ben de evsiz kaldım sonunda. Yanlış tercihler beni bu noktaya kadar getirdi işte. İyi başlamanın bir önemi yok bu oyunda. Sürekli iyi götüreceksin. Her bakış açısından görüp deneyimleyeceksin. Güzel ihtimallere göre yaşayacaksın, güzel düşüneceksin ki güzel olsun hayatın. Bense hep negatif düşündüm, hep olumsuz düşündüm. Olumsuz neticelendi her şey sonuçta. Yaşamın bir üfürüşüyle yıkıldım. Kendimi hiçbir zaman hazırlamamıştım..
Aynaya bakamıyorum artık, çünkü aynada hep kaybetmiş bir adam görüyorum. Hiçbir zaman kazanamayacağım belli olmuştur sanırım. Önce hiç ciddiye almazdım, şimdi ise çok ciddiye alıyorum. Ayarım olmadığı için kaybediyorum, dengem olmadığı için. Gerçi terazi burcu bir adamdan denge beklenmez. Burçlara inanmıyorum gerçi ama bu da denk gelmiş işte..
Bir gün hiç olmadığı kadar zor bir ölüm bekliyor beni. Bunu biliyorum daha doğrusu hissediyorum. O güne kadar içimde saklayacağım acılarımı. Bir gün kendim bitirecek olursam bu döngüyü. İmzamı atarım altına son mektubumun..
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder
Lütfen yorumlarınızı bir isim ile paylaşın. İsimsiz yorumlara sadece teşekkür ediyorum.