Artık süslü sözcüklere de bakmayacağım. Çünkü aldatıcı ve ben çok aldandım. Detaya gerek yok. Kendimi çukur sanacak kadar aldandım. Hepsini sığdırabildim çünkü içime. Bu dünya hepimizin, bir zaman önce ölenlerindi, ondan önce dinozorlarındı. Gelip geçerken kalıcı bir his arıyorsun ama olmuyor. Ölmene gerek yok, bir an yanıp sönüyor ışıklar. Gittiğinde de aynısı gelmiyor o hissin. Ampul değiştirmeye benziyor. Daha kötüsünü ya da vasatını buluyorsun. Dünyada sıkıntı yok, biz insanlarda sıkıntı var. Düzgün hissedemiyoruz, yaşayamıyoruz. En büyük yanlışımız ise tutamayacağımız sözleri çok sık vermek..
Olanları iyi ya da kötü tecrübe etmek bir daha başına gelmeyeceğinin garantisini vermiyor. Farklı bir telden çalıp başka bir kötü ya da güzel sona ulaşıyorsun. Bazen aynı şeyleri yaşıyorsun tabi, ama bakış açını değiştirmezsen aynı şeyler başına geliyor. Aslında kimse hatalarından ders çıkarmıyor, sadece akıllandığını sanıyor hepsi bu..
Yalnızlığa kendini itiyorsun. Sana güven verecek bir tonda vurgulanmıyor cümleler. İnsanların varlığından değil yaşattıklarından nefret ediyorsun. Ortalama 60-70 yıl yaşanan bu yerde kendini bulmaya çalışıyorsun başkalarında. Ama onlarda sana seni buldurmuyor. Tamamlanamadan vazgeçiyorsun sonuçta. Bir daha da gelemiyorsun, çünkü geldiğin yol silinmiş..
Kendimizi kaybetmeye alışmışız. Kendini kaybetmek birine ya da kendine zarar vermek demek değil. Hissiz bir şekilde etrafta dolanmak. Hayalet gibi, ruh gibi. Bedenin olup da bedensiz gibi..
Bana masal anlatma.
Dinlermiş gibi yapmayacağım
Bana masal anlatma
Hem büyüdüm, hem de değil umrumda..
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder
Lütfen yorumlarınızı bir isim ile paylaşın. İsimsiz yorumlara sadece teşekkür ediyorum.