Bir sakil'e..

İyiye doğru kırılır gibi olmuştu hayat...

2000'lerin başında henüz çocuktum. Bilgisayarlara yeni yeni alışıyordum. İnternet kafelere gidip oyun oynuyordum, sadece oyundan ibaret sanıyordum bilgisayarları. Günün birinde eve bilgisayar aldık. Kurcaladıkça yeni şeyler öğreniyordum, başka insanlarla tanışabiliyordun ve bu heyecan verici bir olaydı. Çok insanla tanıştım, arkadaşlar edindim. Düşmanlarım bile oldu. Bir kırılma anı var hayatımda unutamadığım. 2006'nın ilk saatleri 4-5 gibi, arkadaşımın evinde uyku tutmamış msn'e bakıyordum. Seni çevrimiçi görüp selam verdim ve hayatım değişti.

Hayata bakışın, ideallerin, kendini geliştirmiş olman o kadar şaşırttı ki beni anlatamam, etkilenmiştim. Çok derin konular hakkında tartışıyorduk, senden çok şey öğreniyordum. O yaşlarda ben baş belası bir ergenken, sen beni yoğurdun ağırbaşlılığınla. Yani sana yazdığım mesaj olumlu etkiler doğurmuştu. Sonra koptuk birden, sonra yeniden buldum seni. Yine koptuk sonucunda. Adın soyadın bende kalsın. Bir sakil, chumbucket, faithfullover rumuzların aklımda. 5 şubat tarihi de.

Şimdi ne yapıyorsun bilmiyorum. Umarım her şey yolundadır.

Birbirimizi çok iyi anladığımızı hatırlıyorum, hayatla alay edebildiğimizi. Şimdi yine kimseye söyleyemediğim şeyleri anlatmak isterdim sana. Keşke bana ulaşabilsen. Çünkü ben sana ulaşamıyorum. Keşke bu yazdıklarımı okuyabilsen. Beni blog yazmaya teşvik eden de sendin bunu da unutmayacağım..

Nerden esti bütün bu yazılanlar diye soracak olursan. Hayatıma giren ve mana katan insanları düşündüm bugün. Sayıları çok değildi ve listenin başında sen vardın. Unutamıyorsam acıttığından değil, eksikliğinden.

Sayfama bir not olsun bu. Çünkü okuyabileceğine inancım yok. Geçmişi perdelediğini biliyorum. Okusan bile geri dönüş yapmayacağını da. Çünkü sen hep ileriye bakardın, en iyi özelliklerinden biri de buydu.

İyi ki varsın, iyi ki yokum..