Sonuçlar..

I.

Gerçekler deniz gibi.

Ve hayallerim biçimsiz bir taş, atıldığında batan.

Yassı taşlar kadar sekebilsin isterdim üzerinde

Mesele çok yol almak değil

V durağından binip Z durağında insem de mutlu olurdum..

Y durağı kâr kalırdı yaşanmışlıklara.

Oysa hep eksildi mâna

Ağaçtan da toplanmıyor ki..

II.

Rahatsızlık barikat kurmuş, içimin tam ortasına

Ne nefret çıkabiliyor, ne huzur girebiliyor.
Görünen o ki bu çöküş, diğerlerinden farklı

Ne geçici ne de anlamlı.
Birde,
Bilmeden unutmuştum onları,
Halbuki bileğime düğüm atmıştım iplikten
Hatırlamak istiyordum ölmeden
Tamamı gelmedi ki devamı gelsin
Bu da böyle basit bir hikayeydi..


III.

Bir kere deneyip vazgeçtim
Önce alıştım, sonra sevdim yenilmeyi
Ve hep bulunduğumdan bıraktım saklanmayı
Öyle yaşadım ki..
Düşeceğim belli iken, 
Devam ettim yürümeye keçi yollarında
Çok az beyaz tonlar vardı elimde
Siyahı da o kadar inceltebildim..

IV.

Her anahtarın açtığı bir kilitti belki
Kilitten çok süs gibiydi
Kendimce meşhur prensiplerim
Umudum güçlüydü, sertti
Önce büktüler, sonra kırdılar.
Bunun için ödüllendirildiler.
Paylaşanlardan alıp onlara verdiler ışığı
Hapsedenlere, soğuranlara..

V.

Bir karar duruşması daha, rüyalarımda
Ve hep yarıda kesip uyandığımda ortada
Tutuklu kalmak daha mı iyi hüküm giymekten?
Sonsuza kadar kalsan da..
Taşıdığım kelepçe ve pranga izleri geçer belki
Ya damgalandığım, üzerime yıkılan cinayetlerin izi?

VI.

Çocukluğumda geçerdi, büyüdüm geçmedi
Yalanın beyazı, pembesi olmadı, yalan hep yalan idi
İnandığımız değerler vardı, var mıydı?
Velhasıl gördüklerimizi anlatacak kadar yaşamadık ki
Binlerce fotoğraf çektik, en güzellerini kaybettik.

Sonuçlar negatif çıksın istemiştim. 
Ama her şey pozitif bir iğrençlikti..