İsteklere Ket..

Yeni yıla kadar ara vermiştim, ama yazmadıkça da çok eksik hissetmeye başladım. Ara ara iznimi kırıp yazacağım şimdi yaptığım gibi..

Bugün isteklerden bahsedeceğim..

Ne kadar çok olsa bile, daha da fazlasını istiyor insan. Çok sevilsen de yetmiyor, çok malın - mülkün olsa da yetmiyor. Zirve diye bir şey yok, sonsuza çıkmak istiyorsun. Hep yükselmek belki en tatlısı duyguların. Sonu varsa ve oraya çıktıysan, bu kadarcık mı? diyerek daha fazla da yaşayamazsın belki de. Milyonerler, milyarder olmak ister; milyarderler ise trilyoner. Bu böyle telaffuzunu bilmediğim sayılara kadar gider. Bu işin maddi boyutuydu..

Bir erkek olarak duygusal anlamda bakacak olursam. Maymun iştahlı biri olduğumu biliyorum. Bana değer veren herkesten daha fazlasını beklediğim kesin bir durumdur. Öyle ki isteklerim hiç bitmez, yapıldığında bile başka bir isteğim dilimin ucunda hazırdır. Böyle böyle içime çekildim. Kötü bir karakter olduğum için utanmaya başladım sonunda. Kötüye dönüştüm diyemem, zira kötü yanlarımı bastıracak gücüm vardı bir zamanlar. Güçsüz olduğumdan kötüyüm artık. İnsan kötü olduğunu anladığında kenara çekilebilmeli, yol vermeli arkadan gelenlere. Kimsenin hayatına dokunmamalı ve onu yönlendirmeye çalışmamalı. 2. kişi, 3. kişi olmamalı. Acı ve zaman zaman ekşi yaşadığı günlere çizik atıp ölüp gitmeli..



Tinsel açıdan açsanız, bazı şeyleri süzgeçten geçirmeden kabul edersiniz. Ben birazda bunun sıkıntısını çekiyorum. Ailem'le büyüyemediğimden  anne şefkati, kardeş sevgisi nedir pek hissedemedim. Babam karşılamaya çalıştı hepsini. Ama yetmedi tabi ki. Bu katı sürdürdüğüm yaşantıda rahatsızdım. Çok kolay kandığım anlar oldu, iyi ki yaptığım yanlışlar sonuna kadar gitmedi. Geri dönebildim bir noktadan. Benim onlardan istediklerimi onlar dolambaçlı şartlarla kabul ederlerken, sadece seviniyordum. Bir an sevinip, bir gün boyunca ağlıyordum sonuçta..

Bunlar hatırı sayılır zamanlar öncesindeydi. Şimdi isteklerimi törpüleyebiliyorum, en azından manen büyük sözler istemiyorum. Çünkü karşılığını veremeyeceğimi anladım. Beni çok sevebilen birini, onun beni sevdiği gibi sevemeyeceğimi biliyorum. Belki biraz beklemesi lazım, ama kimse de beklemez. Ömür bu sonuçta su gibi geçiyor. Zaten "beni sev" diyeni sevemezsiniz. Çok film izlememek lazım o yüzden..

Hayattan bir şey beklemezseniz, hem uzun yaşarsınız, hemde arada gelişen sürprizlerle mutlu olursunuz. Sonuç olarak denizin de sonu var, karanın da. Ömür yettiğince turlayıp duracağız, kutuplardan basık, ekvatordan şişkin dünyamızı..