Suyun toprağı çamura çevirdiği gibi, bizi de materyalizm bozar. Dünyevi zevkler ve tatlar. Para, güç, şöhret ne derseniz deyin kısaca madde bozar. Öldüğünde yanında götüremeyeceğin şeyler için dünyada onlara üzülmek bunlardan biridir. Oysa insan kabre yanında sadece inancını götürebilir. İyi bir insan olarak tanınmışsan adın da ölmez. Hatırlanırsın, yad edenler olur. Gerçi kötüler de hatırlanır ama küfür malzemesi olarak. Bir gün ölmek için yaşıyoruz..
Yol çatallanır, bir yön seçersin. Ayak izlerinin çok olduğu yolu mu seçersin, yoksa diğerini mi? Kolay sandığın yolu mu seçersin, zoru mu? Kolayı hayatımızdan çıkardığımız da düzelecek her şey. Kolay diye bir şey yok çünkü. Hala bir şeyin kolay olduğunu düşünüyorsan en büyük yanılgı da budur. Biz basit yaratıklar değiliz, evren basit değil, hayat değil. Dolayısıyla hiçbir zaman kolay-basit yollarla, durumlarla karşılaşmayacağız..
Basit yollarla karşılaşmayacağımız gibi, istediklerimiz de gerçekleşmeyecek..
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder
Not: Yalnızca bu blogun üyesi yorum gönderebilir.