Bir kere miymiş; sevmek içten, öpmek lebden?
Gün'ü kaybedenler, hep mi kaybetmiştir dünden?
Ölmek mi isterim şimdi ruhum komadayken?
İçin için yanıp da birden kül olmazken.
Yaşıyoruz işte kendi derdimizle; herkes gibi, sen ve ben..
Not: Bu şiiri değerli arkadaşım Damla Güler Öztürk'ün "?" isimli şiirinden aldığım ilham ile yazdım. İlk defa böyle bir teknik kullandım, hoşuma da gitti açıkçası. Teşekkür ederim Damla.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder
Not: Yalnızca bu blogun üyesi yorum gönderebilir.