"Bakakalırım giden geminin ardından,
Atamam kendimi denize, dünya güzel.
Serde erkeklik var, ağlayamam..."
Üstat hayatımı 3 mısrada özetlemiş. En azından şu âna kadar olan hayatımı. Hep aklımda dönüyor çünkü, yazılarımda buna değindiğim çok oldu. Denizde bitecekmiş gibi geliyor bu hikaye..
Aslında dünya güzel değil, yaşamak güzel. Nefes alıp, vermek güzel. Bunu zor nefes aldığında ya da soluksuz kaldığında fark ediyorsun. Keşke dünya da güzel olsaydı. Her şey bambaşka olurdu o zaman..
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder
Lütfen yorumlarınızı bir isim ile paylaşın. İsimsiz yorumlara sadece teşekkür ediyorum.