Zengin ezdi geçti, Fakir öldü gitti!

Vicdani duygularımızı, merhametimizi, insanlığımızı nasıl kaybettik?

Yine bir şeyler oldu buralarda üzgünüm. Bir şey olmadan, toplumun kanamadığı bir gün olmadan ne zaman akşamı ettik bilmiyorum. Evet zengin, ezdi geçti, fakir öldü gitti bu hikayede de. Geçmişteki örnekler gibi, kuşun kanadına binip okyanus ötesine uçtular.

Arkadaş bir kere olsun alışılmışın dışına çıkılsın. Bir kere de zengin de olsa bir vatandaş cezasını çeksin ulan. Yolun sonunda 2 metrelik tabuta gireceğiz, neden böyle ayrım yapılıyor yaşarken. Tamam, en iyi sen yaşa, kazanmışsın helal olsun da, fakir bu ülkede suç işlediğinde yaka paça içeri atılıyorsa, paşa paşa cezasını çekiyorsa, sen de çek. Ama yok 5 saat sonra güler yüzle, beşlik simit suratla tatile çıkarmış gibi gidebiliyorlar. Arkadaş bu ülkeye isteyen girebiliyor, isteyen çıkabiliyor. Nasıl bir asayiş bu şaşırıyorum. Benim sakalım biraz uzun diye her metro çıkışında çevriliyorum polisler tarafından. Bir insanı hayattan kopartan kişiler, arkalarından gül dökülerek gönderilecek neredeyse. Nasıl bir iş bu?

Yazarmış, sanatçıymış falan geçin. Dünyalık sıfatları bir kenara bırakıp insan olmayı deneyin. Türünüzün hakkını verin sonra sıfat toplarsınız yine. Annelik çocuğun ne bok yerse yesin arkasında durmak, onu kaçırmak değildir. Annelik çocuğuna başta yanlış yapmamayı öğretmek, hayata hazırlamak, mutlu olmasını istemektir. Yanlışa yanlış demeyen ebeveyn, ne yazık ki hiçbir zaman anne ve baba olamamıştır çocuğuna. Çocuğunuza yapacağınız en kötü davranış onu şımartmaktır mesela. Anne telefonum kirlendi yeni telefon al. Baba şu arabayı beğendim bana bunu al. Böyle analık babalık mı olur lan? Çocuğu niye çocuk gibi büyütmüyorsunuz? Bir insanın her istediğini gerçekleştirince açlığı geçer mi sanıyorsunuz? Evet, ne kadar zengin olursa olsun aç kalabilen insanlar da vardır. Doyuramazsınız bir türlü. Her şeyi yapıp, her şeye sahip olup o devasa boşluklarını dolduramazlar.

 
Siz şimdi kaçtınız diye katil ve yardakçı sıfatından kurtuldunuz mu sanıyorsunuz? Yanlış çağdasınız o eskidendi işte. İnternetten hiçbir şey silinmiyor. Silseniz bile silinmiyor. Üzerinize yapıştı bir kere. Oysa insan gibi çocuğunuzu adalete teslim etseniz. Hakkını verirdi adalet. Hem kamuoyunun, hem sizin vicdanınız rahatlardı. Çocuk belki 2-3 sene yatar 20 yaşında özgür olurdu. Müebbet yiyeceğinden mi korktunuz? Hayır, yani neler neler yapanlar kaç yıl yatıyor ortadayken 3 taş çatlasa 5 yıl velediniz cezasını çekse ham mı yaparlardı onu?

Geçiniz arkadaş, geçiniz. Her insan neden çocuk sahibi olmamalı işte bunlar gibiler yüzünden. Özgecan Aslan cinayetini hala unutamam mesela. Kıza tecavüz edip, parçalara ayırıp yakmışlardı. Katilin babası oğluyla beraber cesedi ortadan kaldırmaya çalışmıştı. Bakın arkadaşlar, bu dünyaya tek başımıza geliyoruz, tek başımıza da gideceğiz. Sonunda kendi hesabımızı vereceğiz yaratana. O yüzden ister oğlun, baban, arkadaşın, kocan, karın olsun. Onların günahlarını sırtlanmayın. Adaleti yanıltmayın. Bırakın suçu olan cezasını çeksin. 3 günlük dünya sana da kalmaz. Nereye kadar kaçabilirsin dünya sınırlı. Bu suçluluktan nasıl kaçabilirsin veya her an yakalanırım korkusuyla nasıl uyanırsın yarınlara. Yapmayın etmeyin.

Böyle karaktersiz karakterleri gördüğümde aklıma o meşhur spaghetti westernlerdeki kelle avcıları geliyor. Ödülünü koyuyorsun gidip avlıyorlar. Mağdur aileler de böyle mi yapsın? Ödül mü koysunlar kellelere. Adalet böyle mi sağlanacak? Uzay çağında vahşi batı mı takılacağız?

Yalvarırım insan olmanın esas gereklerini unutmayın. Kendi vicdanınızı, başkalarının hayatlarını satırla 40 parçaya bölmeyin. Dediğim gibi dünya boş. Altın yesek de kahverengi çıkıyor kakamız. Ölüp gittiğimizde 2 metrelik mezara giriyoruz. Sonrasında yılana, çıyana yem oluyoruz. Bırakın bu dünya s...me, minare g…üme olaylarını.

Atının üstündeki yiğitlerden, böyle korkak, tırsak Porsche çocuklarına nasıl evrildik? Kim çözebilir bunu, kim açıklayabilir?

Biz ne zaman çürüdük be ahali? Neden kimse uyandırmadı?

Yazıklar olsun, gelmişine geçmişine böyle dünyanın. Dua etmemiz gerekirken hep beddua ediyoruz. Bütün işlerimiz ters gidiyor. Ülke ters gidiyor. İnsanlık uçuruma son sürat gazlıyor.

Bıktım be, illallah be. Yeter..