Simin..

Simin...
Sular bulanık, dünya karanlık
Hızlı çektik kürekleri bir yere varamadık
Hücreye atıldık da anca uyandık
Ve soluk alışlarımız az, vesveselerimiz çok

Simin...
Büyüyen tek şey mi mesafeler?
Kurşun gibi ağır mı gerçekler?
Bir o kadar serbest mi düşüşler?
Ve dibe daha çok var mıdır?

Simin...
Lodosu bekleyen iki balık gibiyiz
Kıyıya vurmak isteriz de ölmek istemeyiz
Sonsuz bir kuyrukta zamanı eritmekteyiz.
Ve sanırım biz artık, beraber değiliz..