Yazarlık Atölyesi sonu..

Bir hevesle başvurmuştum bu atölyeye. Kayıtlar açılır açılmaz başvurdum. Dolayısıyla ilk sırada mülakata girdim. Çok umudum yoktu açıkçası geçmiş mülakat tecrübelerim o kadar da iyi değildi. Ama hocayla tokalaşıp dışarı çıktıktan sonra alınacağımdan neredeyse emindim. Çünkü iyi bir enerji almıştım hocadan, onun da benden aldığını düşünmüştüm. Çok haklı çıkmadım hayatımda, ancak bu mülakat beklentim beni haklı çıkardı. 100+ başvurudan kontenjana girmiştim.

Benim dışımda iki erkek daha vardı. 1 - 1.5 ay kadar geldiler sonra bıraktılar kursu. Hanımların arasında tek kalmıştım. Ancak Venüslülerin arasında Marslı olmak hiç koymadı bana. Hepsiyle iyi arkadaş olduk. Muhabbetlerine beni de dahil ettiler. Yalnızlık çekmedim yani..

Fatma hocaya kursun 1 ayı dolarken şiir kitabımı imzalayıp hediye ettim. Değerlendirmesini merak ediyordum. Hoca ertesi hafta kitabımı okumuş olarak geldi ve çok olumlu bir dönüş yaptı. Herkesin içinde beni onore etti. Hatta tarzımı Küçük İskender'e bile benzetti. Bu olaydan sonra şair olarak anılmaya başladım. Ben kendimi şair görmüyorum hâlâ. Ama başta hocanın sonrada kurs arkadaşlarımın bu desteği mutlu etti beni. Boşluğa yazmadığımı anladım. Daha çok yazmaya başladım..

Sait Faik'in Semaver'ini okuyup değerlendirdik ilklerde. Hatta whatsapp grubumuzun adı buna mukabil "Semaverin Etrafındakiler" oldu. Daha sonra Sabahattin Ali'nin Kürk Mantolu Madonna'sını okuyup değerlendirdik. Çokça kitap önerdi hoca bize. Hepsini okumaya çalıştık. Bütün edebi yazım türlerini inceledik ve onlara uygun yazmaya çalıştık. Herkes birbirini motive etti, teşvik etti. Dışarıda buluşup çay kahve içtik. Birlikte ada turu yapıp Sait Faik müzesini gezdik. Hoca izin gününü bizlere feda etti bu ada gezisinde. Hayatını öğrenmenin yanında öğretmeye de adamış. Fatma hocayı çok sevdim gerçekten ve bunun benim şiirlerimi olumlu değerlendirmesiyle alakası yok. Mülakata girdiğimde onu ilk gördüğümde konuşmasından ve duruşundan etkilenmiştim. Çok birikimli ve muazzam bir hayat tecrübesi olduğunu düşünmüştüm ve hayran olmuştum açıkçası. Şiirlerimi sevmesi sadece sosu oldu sevgimin ve saygımın.. 

Hoca düzenli katılım bekliyordu bizden, başlangıçta da sormuştu herkese. Ben de sözümü vermiştim. Sadece iki ders kaçırdım bu 9 aylık periyotta. Ama her şeyden önemlisi zorunluluktan değil, kursu ve ortamı çok sevdiğimden gittim..

Sadece benim için değil, diğer katılımcılar için de çok renkli bir deneyim olduğunu düşünüyorum. Kavgasız, gürültüsüz ve herkesin birbirine saygı duyduğu bir birliktelik yaşadık. Güzel anılarla sonlandırdık bu hikayeyi..

Eserekli dergi mevzusunu yazmıştım önceden. Yeniden değinmeyeceğim. Yazabileceğimiz bir dergi de var artık..

Hoca herkesi ileri seviyeye de beklediğini söyledi. İleri seviye çok daha sıkı bir kurs, çok daha özveri isteyen bir kurs. Ben bu aşamada katılmayacağım ona. Ama hoca şiir atölyesi açarsa ona katılacağım tabi. 

Edebiyatla ilgilenen herkesi Kadıköy Rasimpaşa İsmek'in Yazarlık Atölyesine davet ediyorum. Asla pişman olmayacaksınız..