Utanca Tavaf..

Bir avare uyduyum yörüngesinden çıkan
Boş hayaller içinde devamlı kaybolurum
Bu karanlık dünyanın manzarasına bakan
Bir ipin üzerinde bazen cambaz olurum

Nasıl bir kâbustayım uyanmak güç uykudan
Güne yalan söyleyen geceye mi tarafım
Nereye kaçsam aynı çıkamam bu korkudan
Gururdan utancadır döndüğüm bu tavafım

Dünyanın ortasında yolun kenarındayım
Görmüyorsun hiç beni, seslensem duymuyorsun
Balçığın üzerinde, kumun mezarındayım
Bilmiyorsun demek ki, bundan mı saymıyorsun

Aklımdır gökyüzünde, feleğin fiskesinde
Zorbayı alkışlayıp, mazlumu hiç anmayan
Demek bir mutsuz benim, kristaller ülkesinde
Açık bir yara mıyım, katiyen kapanmayan

Gölgem uzuyor şimdi, daha akşam olmadan
Bugün imkânsız bir savaşa meylediyorum
Kalbim ağrıyor şimdi, daha vaktim dolmadan
Yolun başındayken, irtifa kaybediyorum…