Ah Be Füreyya..

Ah be Füreyya
Anlatmadıklarım var.
Anlatılmayacak şeyler değil oysa
Utanılacak sırlar hiç değil
Ben ve düşüncelerim paslı parmaklıklar içindeyiz.
Sanki kara vebadan beridir birlikteyiz.
Uzay çağında, giyotine gönderilecek gibiyiz.

Öyle Füreyya
Güneş bulutun ardında.
Umut ıstırabın,
İnsanlık artık yamyamlık
Elini verip, kolunu kaptırdığın
Ve renkler keskin, zihinler holigan.
Elmayı seviyorum diye
Armuttan nefret etmem mi gerekiyor?

Yani Füreyya
Ben de onlardanım...
Bana güvenme, güç bela hayattayım
Yelkenimde yel yok, buraya çakılıyım
Soluduğum bu pas,
İçtiğim bu zehir.
Nedensizlikten
Aşktan, sevdadan değil.

Ve Füreyya.
Sen de biliyorsun ya
Sanırım artık ben
Yolun son virajındayım.