Uzun zamandır öyle...
Alışmış ara sıra aynada denk geldiği yüz çizgilerine
Rüzgar girmese de camdan, üşümeye..
Böyle bir küflü yalnızlığın, rutinliğine..
İhtiyacı canlıya..
Hem banknota, hem kalbi atana
Umudu "hiçbir" zaman dönmeyecek devrana..
O duruma doğru ilerliyorum yaşarsam..
Herkesin gidişine arkadan mendil sallarsam..
Bu yabancı, tereddütlü, iğrenir bakışlardan kaçamazsam..
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder
Lütfen yorumlarınızı bir isim ile paylaşın. İsimsiz yorumlara sadece teşekkür ediyorum.